Bili smo u prilici da juče, u prostorijama Merhameta, razgovaramo sa sredovečnim i starijim Novopazarkama o pitanjima prevencije diskriminacije i nasilja nad starijim ženama. Bile su vrlo otvorene i zainteresovane za temu i bez ikakve zadrške su pričale o svojim iskustvima doživljaja diskriminacije i suočavanja sa nasiljem koje su trpele. Zajednički smo konstatovale da je u njihovoj sredini najizraženija starosna diskriminacija, što potkrepljuju brojnim primerima nemogućnosti radnica sa 45, 50 ili više godina života, koje su izgubile posao u procesima tranzicije, da se ponovo zaposle. Nisu imune ni na slučajeve zanemarivanja potreba starijih, pa čak i nasilja nad starijim ženama. Kao uzroke tih pojava, navode da je siromaštvo u kome se danas živi, ključno. Govorile su o njihovoj tradiciji poštovanja starijih u porodici i uopšte, o porodičnim vrednostima, ali su isto tako govorile i o primerima da najmlađe generacije u porodici, u pojedinim slučajevima, zbog iskustava sa drogom, čine nasilje prema svojim bakama i dekama. Ponosne su na način kako se one bore protiv svih ovih pojava, navodeći kao primer, da se pravljenjem i prodajom baklava može popraviti loša materijalna situacija, kada ne može da se dobije posao. Govorile su o značaju druženja žena, međusobnog razmenjivanja iskustava i osnaživanja, za borbu protiv diskriminacije i nasilja. Na kraju tribine, u znak poštovanja za dolazak iz Beograda i iskren razgovor sa njima, ispratile su nas pesmom.